Het doel van dit stuk is niet dat jullie met allemaal tips en therapeuten en heilzame kruiden aankomen. Ik heb inmiddels best wat tips gehad en kan daar wellicht wat mee. Maar voor nu: even niks. Op een medicatiewissel (misschien) na dan.
Jullie weten inmiddels dat ik aan het solliciteren ben naar een plekje in de hulpverlening. Dat is best zwaar. Je meldt je aan, moet een verwijzing weten te regelen bij de huisarts (die het druk heeft of met vakantie is, of wat laat reageert: stress dus). En dan begint het.
Je mag niet over komen als iemand die te licht is voor de ggz (Je moet wel wát klachten hebben waardoor je niet meer functioneert, anders kom je niet in aanmerking voor hulp), maar je moet vooral niet té veel klachten hebben waardoor je niet goed functioneert. Daarnaast mag je niet te veel hebben meegemaakt en als je vertelt over nare ervaringen met andere hulpverleners en hoe ontzettend teleurgesteld en inmiddels kwaad je daarover bent, ben je eigenlijk meteen afgeschreven, want stel je voor dat je op hen óók kwaad wordt.
Daarbij is een schrijvende ggz’er ook niet heel aantrekkelijk zo blijkt. Terwijl ik (natuurlijk) niemand persoonlijk of een precieze instantie bij naam noem (iets met integerheid), moest ik laatst bijna een eed afleggen dat ik niks over een bepaalde hulpverlener zou melden. Maar na wat deze hulpverlener vervolgens zélf heeft gedaan, zal dat zéker gemeld gaan worden door mij. Niet uit wraak. Wel uit noodzaak. Zodat dat jullie niet gebeurt. Graag gedaan.
Daarnaast mag je best suïcidale neigingen hebben (gehad), want dat past bij het ziektebeeld van een depressie, maar een vermissing en verschillende bijna-dood-ervaringen worden duidelijk minder gewaardeerd. Als je dat goedpraat, zoals ik deed, met ‘maar dat was enkel toen ik dissocieerde of teveel benzo’s op had’, dan ben je weg. Vermoed ik nu.
En dat instelling A zegt dat je een depressie en een PTSS hebt. Instelling B zegt depressie en CPTSS, instelling C zegt dat CPTSS helemaal niet bestaat, want 'het staat niet in de DSM', en dat je dan dus wel een persoonlijkheidsstoornis moet hebben. Want: één kenmerk van cluster B en één kenmerk van cluster C, maakt blijkbaar een persoonlijkheidsstoornis NAO. Instelling D zegt dat je dan éven opnieuw gediagnosticeerd moet worden om van die persoonlijkheidsstoornis weer CPTSS te maken voor hun behandeling. En instelling A, bij welke ik lang vaste klant was, vindt door mijn gebrek aan échte impulsiviteit en door mijn integriteit die ik liet merken tijdens patiënt/ werknemer zijn, er geen sprake kón zijn van een persoonlijkheidsstoornis. Uitgesloten. Dat instelling E dan vindt
dat je heel zware zorg nodig hebt en niet in hun programma van een klinische opname van twaalf weken (want dat is super licht blijkbaar!) past, maar een VERS-training moet doen van eenmaal in de week. Ergens. En daarbij wel heel netjes schrijven na een intake van uuuuuuren: veel succes bij een passende behandeling’, vind ik ook wat lastig te rijmen . En dan ook nog: die VERS had ik één-op-één al gevolgd - op eigen verzoek- en bleek niet op mij van toepassing. Ik heb geen ‘pannetjes’. In ontsteek niet ineens in woede of razernij. Het werd me soms allemaal te veel en dan heb ik blijkbaar last gehad van vluchten (dissociatieve fugue en mezelf verstoppen. Erg ongelukkig als je een gezin hebt. En ook duur voor de samenleving. Sorry.) Mijn laatste hoop was instelling F. Maar helaas. Die zou me niet kunnen bieden ‘wat ik nodig had’ (bittergarnituur en witte wijn over het algemeen trouwens). Ik moest maar eens écht goede diagnostiek laten uitvoeren.
Dus dat dan?
Voor nu weet ik wel wat ik bij mijn volgende sollicitatie zeg: ‘hoi, ik heb last van klachten in mijn dagelijks functioneren, maar niet heel erg hoor, maar wel voldoende voor ggz-hulp, ik heb wel eens aan suïcide gedacht, maar daar bleef het bij. Ik ben best stabiel, op sommige momenten na, slik mijn medicatie, thuis gaat het naar omstandigheden goed, maar toch echt wel wat klachten hoor, maar écht niet te veel.’
Ik zal aangenomen worden! Kan niet anders. Dat ik van de week ernstig suïcidaal was, laat ik dan ook maar achterwege.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten